Lefkas-Meganisi-Ithaca-Kefalonia

Na een paar dagen verlaten we de goed beschutte Vlikho Bay en gaan op weg naar het eiland Meganisi. Onderweg passeren we het eiland Skorpios. Het eiland was eigendom van de familie Onassis en is onlangs voor 100 miljoen euro verkocht aan de 24-jarige Jekaterina Rybolovlev, de dochter van een Russische miljardair. Er liggen veel jachten bij het eiland voor anker en je mag tot de vloedlijn op het eiland komen. Een minpuntje voor de nieuwe eigenaar.

Meganisi heeft diverse mooie diepe baaien met heuvels die begroeid zijn met olijven en cipresen en met kristalhelder water. Wij ankeren in Port Atheni dat goed beschut is bij de heersende noordwestenwind. Op de wal is een barretje en een taverna. De volgende dag maken we een wandeling naar het dorpje Katomeri waar de mannen op het terras van het café zitten en de vrouwen zitten voor hun huisje, veelal in zwarte kleding, te borduren. In een zijstraatje zien we een vrouwtje achter een weefgetouw. Ze wenkt ons en we mogen een foto van haar maken. Na de fotosessie biedt ze natuurlijk haar eigen gemaakte kleedjes te koop aan. 

 

 

Onze volgende ankerbaai  heet Abelike waarna we op weg gaan naar Spartakhori. Hier hebben we met de Stortemelk afgesproken en meren we af aan een pier. Er liggen nog meer Nederlandse schepen. De pier wordt door het naastgelegen restaurant beheerd waar we ´s-avonds een hapje eten met Theo en Peggy. We kunnen er zelfs gebruik maken van de wasmachine. Spartakhori ligt boven op een heuvel vanwaar je een prachtig uitzicht hebt over de baai.

 

 

 

s-Nachts steekt er vaak een noord-oosten wind op en lig je hier erg onrustig. We blijven dan ook maar een nachtje en varen naar Sivota dat in een baai ligt aan de zuidoost kant van Lefkas. Het is er druk omdat het wisseldag is van een flottielje vloot die 50 boten heeft. Maar we vinden een plekje aan de kade en het achteruit afmeren naar de kade achter eigen anker gaat ons steeds beter af. In de baai staat ´s middags een stevige wind.

Na het onweer in Corfu is de windmeter van slag en voor we vertrekken uit Sivota gaat Jacqueline de mast in. Blijkbaar is door de inslag vlak bij ons schip de electronica ontregeld. Gelukkig doet de meter het nu weer goed nadat de topunit is vervangen en de meter opnieuw is gecalibreerd.

Tussen Lefkas en Ithaca staat meestal wat meer wind en we hebben een prachtige zeiltocht naar Kioni. Bij de aanloop van de haven zien we drie oude vervallen windmolens. We hebben geluk dat er nog plaats is aan de kade. Onze eerste poging om achteruit aan de kade af te meren mislukt omdat de ankerketting net niet toekomt. Na een tweede poging liggen we goed. Later wordt het druk in de haven en meren de laatkomers aan de overkant met lijnen naar de wal. We liggen vlak bij de restaurantjes en het is dan ook wel erg verleidelijk om uit eten te gaan. We vinden een goed restaurant Mills. We blijven een paar dagen in Kioni en maken een wandeling naar het vissersplaatsje Frikes. 

.

 

 

In Frikes zien we nog een mandenvlechter.

 

 

 

Onze volgende ankerplaats is Vathi, de hoofdplaats van het eiland Ithaca. In Vathi kun je goed boodschappen doen en zien we eindelijk weer een geldautomaat. Bij noordwestenwind lig je hier onrustig, maar het waaide gelukkig niet al te hard. Vlakbij de ingang van de baai van Vathi staat een erg leuk kapelletje, kerkjes vind je in Griekenland vaak op afgelegen plaatsen en ze worden goed onderhouden.

 

 

Als we verder om het eiland varen zien we een mooie baai met parasolletjes op het strand. We besluiten hier te stoppen, brengen ons anker uit en gaan met de bijboot naar het strand.

 

 

We ronden de zuidkant van Ithaka en varen naar Eufimia op het eiland Kefalonia. In Eufimia worden we opgewacht door de havenmeesters die elk jacht begeleiden bij het aanleggen. In de haven staat ´s-middags een stevige zijwind en het uitbrengen van voldoende ketting is dan ook nodig.  Op aanwijzing van de havenmeester laten we ons anker vallen en varen achteruit naar de kade. Onze ketting is 65 meter lang, maar de laatste 15 meter zijn door het zout dikker geworden en komen niet door de ankerkluis. Nadat we de laatste meters ankerketting met veel moeite hebben schoongemaakt en hebben gevierd liggen we goed. Eufimia is een levendige plaats. Langs de kade waar we liggen afgemeerd lopen de toeristen heen en weer, het is hier zien en gezien worden.

Vanuit Eufimia huren we een auto om het eiland te verkennen. We bezoeken het prachtige Mirtos beach, een van de mooiste stranden van Griekenland. Een breed strand van voornamelijk kiezels en witte steentjes. Het ligt onder een steile rotskust en van bovenaf  heb je een schitterende aanblik. We rijden verder naar Assos aan de noordwestkant van Kefalonia, een pittoresk vissersplaatsje met witte huizen begroeid met bougainville, strandjes en een haventje. We rijden naar de 1628 meter hoge top van het Aenosgebergte. Deze berg is een natuurpark, er groeien sparsoorten die alleen op dit eiland voorkomen en er lopen grote kuddes geiten. Vanaf de top heb je een prachtig uitzicht. We bezoeken het plaatsje Sami, waar de film Captain Corelli´s Mandolin  is opgenomen en de nabijgelegen Melissani grot. In dit ondergrondse meer stroomt het zeewater van de westkant van het eiland onder het eiland door naar de oostkant. De grot is deels ingestort door een aardbeving en door het invallende zonlicht is het water blauw gekleurd. Met bootjes wordt je over het meer in de grot rondgeleid.

 

 

Langs de kust van Kefalonia hebben we een grote keus aan mooie ankerbaaien. We zien onderweg een mooie baai Kalo Limeni die goed beschut is om te overnachten. Eenmaal naar binnen gevaren zien we twee bekende schepen uit Marina di Ragusa, de Thala en Alacrity. Ze liggen achter hun anker met lijnen naar de wal. We hebben pas een nieuwe lange mooringlijn gekocht en met hulp van de vrienden uit Marina di Ragusa meren we af op de Scandinavian way. Bij gebrek aan ruimte in een baai of haven wordt deze afmeermethode hier veel toegepast. We vinden het een heel gedoe en waar mogelijk liggen we liever enkel achter ons anker. Na twee gezellige dagen gaan we weer terug naar Eufimia omdat daar een feest is ter ere van de naamheilige van de plaats. ´s-Avonds is er een processie en daarna live muziek en dans. De bouzouki geeft het geheel een echt Griekse en gezellige sfeer, het feest gaat tot de kleine uurtjes door.

Bij het ankerop gaan in Eufimia halen we twee ankers op, de ketting van het andere anker zit tweemaal om ons anker gedraaid. Gelukkig was het anker van een boot waar de havenmeester op past en hielp hij ons de boel te ontwarren. Het afmeren in Griekland is dan ook altijd weer een avontuur en ankers liggen vaak over elkaar heen.

Na Eufemia steken we weer over naar Ithaka en ankeren in de baai van Polis. Van hier uit zou Odyseus zijn reis hebben gemaakt. ´s Ochtends wandelen we naar het plaatsje Stavros vlakbij de baai, daar staat een borstbeeld van Odyseus. In de baai is een mooi en druk bezocht kiezelstrand met een klein haventje. Met westenwind lig je er onrustig, maar we hebben  noordwestenwind en liggen hier prima.

 

 

Onze vogende stop is Fiskardo, een toeristisch plaatsje aan de noordkant van Kefalonia. Omdat de charterboten en flottieljes in het weekend meestal op de thuisbasis zijn om te wisselen van bemanning varen we op zondsagmorgen naar Fiskardo. We vinden nog net een plaatsje aan het ponton. In Fiskardo leggen veel rondvaarboten en ferries aan en op de terrasjes is het gezellig druk. Als de laatste ferries weg zijn wordt hun plaats ingenomen door de superjachten.