Kyparissia – Gytion

Het is 30 mijl varen van Kyparissia naar de baai van Navirone. Hier is in 1827 de Turkse – Egyptische vloot verslagen door een gecombineerde vloot van Rusland, Frankrijk en Engeland, waarna Griekenland in 1830 onafhankelijk werd. Bij de ingang van de baai ligt een mooie rots met een doorkijk.

 

 

De baai is goed beschut en we ankeren aan het eind voor een mooi strand. De andere dag varen we naar de marina van Pylos en zien we een mooie viermaster liggen.

 

De haven van Pylos valt tegen, we hebben nog net een plekje aan de kade, water en electra doen het niet en het is er bloedheet. Het plein in het stadje, waar een gedenkteken staat ter herinnering aan de slag bij Navirone, is gezellig en vol met terrasjes. ´s Morgens gaan we op tijd op pad met de boodschappenkar om even flink in te slaan, maar al snel merken we dat enkel de bakker open is en het een feestdag is ter ere van Maria hemelopneming. Dan maar een ijskoffie op een terrasje.

 

We varen verder langs de kust, passeren het indrukwekkende fort van Pylos en ankeren bij Methoni. Ook dit plaatsje heeft een groot fort, een Venetiaanse vesting uit de 13^e eeuw welke door de Turken nog verder werd versterkt. Na het bezoek aan het fort gaan we op zoek naar een supermarkt en vinden een Carrefour. We slaan zoveel in als me maar kunnen dragen en wandelen in de hete zon terug. In het kristalheldere water zoeken we verkoeling en gaan lekker even zwemmen, alhoewel verkoeling ..... zelfs het zeewater is nu lauw. Methoni is een levendig plaatsje met een mooi zandstrand en het is een leuke en goed beschutte ankerplek achter het fort.

 

Na twee dagen varen we naar Finakounda. De haven is te klein voor ons schip, je kunt wel aan de buitenkant van de pier aanleggen maar daar liggen grote stenen en de beste plaatsen zijn al bezet, dus besluiten we te ankeren voor het kiezelstrand. We liggen kort op het strand dat steil afloopt.

 

Finakounda is van oorsprong een vissersplaatsje, maar is inmiddels een badplaats met veel cafe´s en restaurants. Bij een van de restaurants is er ´s-avonds live muziek, dus nemen we daar een tafeltje. De Griekse muziek komt eerst bescheiden op gang, maar hoe later op de avond hoe gezelliger het wordt. De Grieken raken helemaal in de ban van de folkloristische muziek en zingen en dansen. Om hun vreugde te uiten werden vroeger borden kapot gegooid op de dansvloer, dat is inmiddels verboden en nu gooien ze met servetten. Het is gezellig en we liggen pas om twee uur in bed. Daar hebben we de andere ochtend spijt van en met een houten kop staan we op.

Koroni ligt om de eerste vinger van de Polopónnesos. We ankeren voor de kade, aanleggen is niet mogelijk omdat het hier te ondiep is. ´s Avonds liggen we onrustig omdat de golven tegen de kade weerkaatsen. Het is warm en benauwd en na de zware avond in Finakounda is het afzien. We laten na één nacht Koroni voor wat het is en belanden in de baai van Limeni. Dit is een grote baai en als we de kust naderen zien we grijze gebouwen aan de kust staan.

 

Eenmaal dichterbij blijken het torenwoningen te zijn die in natuursteen zijn opgebouwd. Deze huizen zijn in Maniote stijl gebouwd, werden veelal ommuurd en dienden tevens als vesting tegen vijanden.

 

Op het schiereiland ¨De Mani¨ vind je deze bouwstijl veel, het is een erg ruig en kaal gebied.

In een van de eerste baaien achter om dit schiereiland laten we ons anker vallen in de haven van Kaiyio. Een natuurlijke haven omgeven door steile bergen en een klein dorpje met een kiezelstrand met maar een paar huisjes en restaurants. Het strand is de weg van het dorp waar alles gebeurt, de venter met groente en fruit komt langs, de toeristen zitten er op strandstoelen die half in het water staan en de waterwagen brengt water bij het restaurant.

 

We varen verder de golf van Lakonikos in naar Gytion. Hier hopen we water te tanken, maar de haven wordt met behulp van 20 miljoen subsidie van de EU verbouwd en er is geen ruimte voor ons. Gelukkig kunnen we nog even vooruit met onze watervoorraad. We ankeren net buiten de haven op een erg beschutte plek achter de dam die het fort verbind met de stad. Hier treffen we de Mi Dushi en Passion, twee Nederlandse schepen die ook in Marina di Ragusa waren. ´s Middags steekt er een stevige wind op en dreigende onweersluchten, maar alles waait uiteindelijk over. Het is inmiddels 23 augustus en het lijkt erop of het iets minder warm aan het worden is, we zitten nu op zo´n 30 à 32 graden en dat is toch beter te doen dan eind dertigers.

Zakynthos - Kyparissia

Alvorens Zakynthos-stad te verlaten beklimmen we de achterliggende heuvel en bezichtigen  het Venetiaanse fort. Een pittige wandeling die beloond wordt met een mooi uitzicht over de stad en het eiland.

 

De stranden aan de zuidkant van het eiland zijn beschermd natuurgebied.  De Caretta Caretta schildpadden leggen op de stranden van Lagana hun eieren. Wij varen naar de golf van Laganas naar de baai Órmos Keri waar jachten mogen varen en ankeren. Verderop is het verboden gebied. Het eiland Marathonisi is hier een grote trekpleister. Wij varen er met onze bijboot naar toe om de rotsen, grotten en zandstranden van dichtbij te bekijken. Op het strand zijn de plaatsen waar de schildpadden eieren hebben gelegd gemarkeerd zodat ze niet worden vertrapt.

De westkant van het eiland heeft mooie steile kalkstenen rotsen en blauwe grotten door de weerkaatsing van het zonlicht in het blauwe zeewater. We varen helemaal door naar Navagio, oftewel Shipwreckbay, een prachtige baai aan de noordwest kust met een mooi strand tussen de steile rotsen waar een vastgelopen wrak van een smokkelaarsschip ligt. Omdat het hier niet geschikt ankeren is voor de nacht zeilen we weer terug naar Órmos Keri waar we de Nimrod met Sue en Chris treffen.

 

We verlaten Zakynthos en steken over naar de Peloponnese. Katakólo is een haven waar veel cruiseschepen aanleggen. Als wij arriveren liggen er drie grote cruiseschepen en later zien we de Nieuw Amsterdam van de Holland America Lijn.

 

 

 

Het plaatsje Katakólon heeft weinig te betekenen, de cruiseschepen komen voor het antieke Olympia dat hier niet ver vandaan ligt. Ook wij bezoeken het antieke Olympia, waar in de klassieke oudheid om de vier jaar de Olympische spelen werden gehouden. Sommige ruïnes zijn deels herbouwd, brokstukken van omgevallen zuilen rechtop gezet. Eerst een bezoek aan het museum helpt om je later op het opgravingsterrein een beeld te vormen. In de Hera-tempel, waarvan nog enkele Dorische zuilen overeind staan, wordt het olympisch vuur ontstoken. Door een brede gang met een Romeinse boog kom je in het stadion. Op de aarden wallen rondom konden 40.000 toeschouwers een plaats vinden. Op de zandvlakte zie je duidelijk de startstrepen van marmeren platen.



klaar voor de start

 

Tegen lunchtijd wordt het zo heet dat we het voor gezien houden en strijken op een terrasje neer. Terug aan boord spuiten we de boot af met zoet water en vinden zelf ook verkoeling onder de waterslang.

De volgende dag varen we naar Kyparissia. Wim gaat eerst afrekenen bij de havenmeester en komt terug met een zak verse vijgen. We kunnen heerlijk zeilen met vol tuig. Ook hier klimmen we naar het hoog gelegen Byzanthijns Frankisch kasteel en de oude stad er onder. Eenmaal boven nemen we eerst een freddo cappucino en genieten van het uitzicht. De mannen hebben hun eigen typisch Grieks mannencafe, de kafeneio.

 

 

 

Fiskardo – Zakynthos

Na een paar dagen Fiskardo wordt het weer tijd om verder te trekken. Het gezellige haventje wordt ons na een paar dagen te druk. We moeten steeds ons schip in de gaten houden voor jachten die komen en gaan.

Vuurtoren Fiskardo

In Fiskardo hebben we dan toch eindelijk een passerelle gekocht zodat we achteruit afmerend via de loopplank aan de wal kunnen.

 

 

 

Op het eiland Atokos in One House Bay houden we een lunchstop. We zijn niet de enigen die hier een stop houden om even te zwemmen en lunchen. Het is druk op de ankerplek met haar mooie kliffen.



One house bay

Na de lunch is er een stevige bries opgestoken en zeilen we heerlijk met een snelheid van 6 tot 7 knopen naar het eiland Kalamos. Dichter bij het eiland krijgen we valwinden tot 30 knopen over ons heen. In de baai van Port Leone laten we ons anker vallen. Port Leone is sinds de aardbeving van 1953 verlaten omdat er sindsdien geen drinkwatervoorziening meer is. Er staan enkel wat vervallen huizen en een kerkje. Het kerkje wordt nog goed onderhouden door de eilandbewoners.

 

 

 

De volgende dag varen we naar het plaatsje Kalamos waar George van de plaatselijke taverna ons op de kade opwacht en helpt bij het aanleggen. George is de officieuze havenmeester die alle bootjes opvangt, hij vraagt geen havengeld maar nodigt je enkel uit iets te komen eten of drinken in zijn restaurant.

 

 

 

 

Vlak naast het eiland Kalamos ligt het eiland Kastos. Het is maar 4 mijl varen. Het haventje van Kastos is klein en we besluiten net voor de haven te ankeren. Het is een erg rustig eiland, er zijn nog maar 25 vaste bewoners zo wordt ons verteld door John, de eigenaar van de taverna Chef John. Vanaf het terras hebben we een schitterend uitzicht.

 

Vanuit Kastos steken we over naar het vasteland,  naar Astakos. We passeren de Dragonera eilanden, dit gebied is een kraamkamer voor  dolfijnen. En ja hoor, vlak voordat we de eilanden naderen krijgen we bezoek van een paar dolfijnen.

Daar heb je Flipper

Astakos is een badplaats met voornamelijk Griekse vakantiegangers. Op de boulevard is het elke avond een parade van flanerende mensen die langs de bootjes en restaurants op en neer lopen.
We trekken verder zuidwaarts tussen de Dragonera eilanden door en ankeren achter het eiland Petalas, waar een groot binnenwater is. Een prima ankerplek ver van de bewoonde wereld.


Vanuit Petalas steken we weer over naar Ithaca en ankeren in de baai Filiatro met de parasols, waar we al eerder waren. Daarna gaan we onderlangs Ithaca naar het eiland Kefalonia en ankeren voor het strand van Anti-Sami. Een populair strand zowel bij de badgasten als de jachten.
  



Het witte jacht  Lady Dee kun je huren voor 150.000 euro p. week

 
 
Het plaatsje Sami doen we aan voor het inslaan van proviand. Sami is een gezellige haven waar je gratis kunt afmeren, er is drinkwater aan de kade, de dieselwagen vult onze dieseltank en we kopen een nieuwe gasfles.  

 

Met pijn in ons hart trekken we verder, de eilanden Ithaca en Kefalonia zijn wat ons betreft twee parels in de Med. We varen naar het eiland Zakynthos, we lopen eerst de baai Ay Nikolaos aan, maar hier is het te onrustig om af te meren, we varen aldus verder naar de haven van de hoofdstad van Zakynthos.  We liggen hier aan de kade die direkt grenst aan de lawaaierige stad. De plaatselijke scheepsagent die tevens het havengeld int regelt voor ons een Dekpa, dit is een Grieks scheepspapier dat alle jachten groter dan 10 meter moeten aanschaffen. We moeten deze ongeveer 1 keer per maand af laten stempelen bij de havenautoriteiten.

 

 

Zakynthos is door de aardbeving van 1953 grotendeels verwoest, bij de wederopbouw zijn de gebouwen weer in Venetiaanse stijl herbouwd. Het is een bruisende stad met veel toeristen die op de mooie stranden afkomen. Het eiland staat bekend om de Caretta Caretta schildpadden, die hier op een van de stranden hun eieren leggen. Inmiddels is het augustus en is het heet, 38 graden.