Op weg naar de winterstalling

Het einde van het seizoen nadert en omdat er voor de komende dagen regen en onweer is voorspeld ankeren we in Vligho Bay en bergen alvast het grootzeil op.

  

In Lefkas is nog een plekje vrij aan de kade. We doen we nog wat boodschappen waarna we door de brug varen naar Preveza. 

De brug is een drijvende pont die elk uur open gaat, eenmaal buiten moeten we om een mooie zandspit varen.

Preveza is een gezellige stad. In de jachthaven halen we de voorzeilen neer en verversen de olie en filters van de motor. De laatste wasjes worden gedaan, de bijboot schoongemaakt en opgeborgen.   Het seizoen zit er weer op en Zephyr wordt in Cleopatra Marina vakkundig op de kant gezet op een gigantisch terrein. Het vliegveld ligt naast de haven. 15 oktober vliegen we weer terug naar huis. In Nederland is het 10 graden kouder, maar het is ook weer lekker om thuis te zijn.

Fiskardo - Spartachori

In het vorige verslag stelden we de vraag wat deze foto voorstelt

Het is een elektriciteitspaal die tevens dienst doet om mededelingen aan op te hangen, vandaar de vele nietjes die er in de loop der jaren in zijn blijven zitten. De elektriciteitspalen zijn in Griekenland ware kunstwerkjes met een wirwar aan draden.

20 september verlaten we Fiskardo en zeilen met een lekker windje op de genua door de straat van Ithaka naar Eufemia. Een  mooie tocht met aan weerszijden de hoge bergen van Ithaka en Kefalonia.

In Eufimia hebben we weer water en elektra en  krijgen van de havenmeester een nacht gratis omdat we inmiddels vaste klant zijn geworden. Jacqueline schiet nog een paar mooie plaatjes.

23 september varen we onderlangs Ithaka op weg naar Kioni, helaas ligt de kade vol en wijken we uit naar Vathi. Drie jaar geleden waren we hier ook en viel ons het plaatsje tegen, maar Vathi verrast ons nu in positieve zin. Het is er levendig en gelukkig hebben nu we geen last van valwinden. We blijven er vijf dagen en vieren hier Jacqueline haar verjaardag met een rondrit over het eiland Ithaka met een auto.

de jarige

baai van Vathi

baai van Vathi vanaf klooster op 600 meter hoogte

Katharaklooster

kerktoren van het klooster 

voor deze koe is het geen vetpot hoog in de bergen

kerk Stavros

Odyseus komt van Ithaka

paleis van Odyseus

baai aan noordkant van Ithaka

Frikes

Frikes

28 september zeilen we naar Meganisi en ankeren we in Ormos Kapali. Een kleine goed beschutte baai waar het ´s-avonds muisstil is en de nachten pikkedonker. De 2^e dag maken we nog een wandeling naar Vathi waar we vers brood kopen en lunchen. Het is een stevige wandeling langs de kust, later blijkt er een kortere route te zijn, maar dat zien we pas als we terug zijn.

onderweg passeren we een mooi schip

onderweg naar Ormos Kapali, hoge bergen van het vaste land op de achtergrond

30 september varen we naar Paleros, ook hier ligt de kade vol en ankeren we net buiten de haven.

´s Ochtends roeien we naar de kant voor boodschappen en zeilen weer naar het eiland Meganisi, we meren af in Spartachori bij het restaurant Port Spilia waar we gebruik kunnen maken van de wasmachine. Port Spilia bevalt ons, een heerlijk plekje.

Lefkas – Fiskardo

Op 30 augustus zijn we weer aan boord gekomen na een erg vroege vlucht vanuit Nederland. Zephyr ligt er nog prima bij. We sluiten de stroom aan en spoelen de watertank en het dek. De voorzeilen worden weer aangeslagen en de boodschappen worden gedaan.  1 September varen we de haven uit richting Meganisi. Het is erg warm en vochtig en misschien komt er nog onweer. We meren af in Port Spilia bij Steve en Jerry, daar liggen we met een mooringlijn en kunnen we lekker zwemmen. We wandelen naar Spartagori wat altijd weer een hele klim is maar dat wordt beloond met een prachtig uitzicht.

Er wordt slecht weer voorspeld met onweer en heel veel regen wat een paar dagen aan zal houden. We willen een goed beschut plekje vinden en dat lukt in Vathi op Meganisi mooi in een hoekje van de haven waar we ook nog beschutting van de pier hebben. De zuidoosten wind, voorspelling 6 a 7 Bf komt dan achter in dus geen golven in de haven. Voor de boodschappen hoeven we alleen maar het pleintje over te steken.

Als we ’s avonds op het terras zitten bij Erikos in Port Vathi is er ineens een vuurbal in de stroomkabel boven in de electriciteitsmast. Een hoop gesis en er valt van alles brandend naar beneden. Het is nog even spannend omdat het bovenin blijft branden maar dat dooft gelukkig vanzelf uit. De generator van het restaurant wordt gestart en iedereen gaat gewoon weer verder. Na het eten gaan we voor een koffie en ijsje naar het pleintje tegenover de boot. We zitten even als er ineens een vos voorbij komt lopen. Hij loopt richting de slager waar hij iets krijgt en snelt weer de duisternis in. We zien hem nog een paar keer terugkomen, totaal niet schuw.

’s Nachts komt er veel regen en wind over en om half 5 in de ochtend halen we in de stromende regen de tent eraf omdat er te harde windvlagen zijn. Het regent nog de hele ochtend door. Als het ’s middags droog wordt wandelen we naar Katomeri, een authentiek Grieks dorpje.

granaatappel

We ontmoeten hier in Vathi ook nog Frans en Jeanet van zeiljacht Saudade. We volgen elkaars blog al heel lang maar hadden elkaar nog nooit getroffen. We gaan gezellig wat drinken op een terrasje en er wordt heel wat informatie uitgewisseld.

Na 9 dagen Vathi, het weer is inmiddels weer wat bestendiger geworden vertrekken we naar Sivota op Lefkas. Er blijkt de volgende dag een regatta te zijn waar bijna 200 schepen aan meedoen. Dit geeft ’s nachts de nodige herrie van het daaropvolgende feestje. De oordoppen bieden uitkomst.

We blijven nog een dagje liggen omdat Wim niet zo fit is, maar daar krijgen we spijt van als ’s avonds om half 12 de Grieken een feestje hebben. Een Greek Night met keiharde muziek tot 5 uur in de ochtend.

Zaterdag 17 september vertrekken we naar Fiskardo op Kefalonia. Er is nog een plekje aan het drijvende ponton en de havenmeester paait ons met korting als we langer blijven dan 1 nacht. Er komt weer slecht weer aan dus die keus is snel gemaakt, we blijven 3 nachten.

onweer

Er valt zondag een behoorlijke plens regen en het onweert heftig.  Als het weer droog is maken we een wandeling naar de vuurtoren en de ruïne van de oude Venetiaanse vuurtoren. Een mooie wandeling maar door de regen is het pad erg modderig. We komen ook nog langs de ruïne van een oude basiliek.

Maandag opnieuw veel regen, de ene bui na de andere. Het mooie bestendige weer is duidelijk voorbij. Het is wel lekker afgekoeld naar 25 graden. Na de buien een wandeling naar een mooi baaitje verderop vanwaar we een prachtig uitzicht hebben op de vuurtoren en de bergen.

ra ra wat is dit?

Argostoli-Lefkas

Na de lange tocht vanuit Malta slapen we heerlijk achter ons anker in de baai van Argostoli. We worden gewekt door het klokkengeluid van de kerken. ´s-Avonds meren we af aan de stadskade en verkennen de stad en belanden op een terras waar live muziek wordt gespeeld en genieten van de Griekse sfeer. Na een paar dagen varen we onderlangs Kefalonia naar Sami. Vanuit Sami wandelen we langs het strand naar Karavomylos waar een leuk terras is aan een meertje en een oude watermolen.

Karavomylos

Sami

´s-Middags steekt hier vaak een stevige wind op en klotst het water tegen de kade. Na een paar dagen zijn we dit zat en de weersvoorspelling geeft voor de komende dagen nog steeds behoorlijk wat wind op, aldus besluiten we over te steken naar Eufimia. De havenmeester kent ons nog van 2 jaar geleden. In Eufimia vervangt Wim de bilgepomp, we vullen de dieseltank bij George, die ons ook nog kent van 2 jaar terug en gaan naar de kapper.

strandje Eufimia

Zephyr aan de kade in Eufimia

Vanuit Eufimia zeilen we naar Sivota, een klein plaatsje aan de zuidkant op het eiland Lefkas.

Het is voor de wind en we bomen de kluiver uit en kunnen zo een paar huurboten voor blijven die de wind afkruisen omdat ze geen fokkenboom hebben. Onderweg zien we dolfijnen. In Sivota is het druk en moeten we ons tussen twee boten persen. Aan de kade is een watertap en kunnen we onze watertanks weer afvullen en het schip wassen. Vanuit Sivota varen we naar Kalamos waar George de lokale restauranthouder ons opwacht. George werkt zich uit de naad om alle jachten te helpen bij het afmeren en hoopt zo dat de bemanning bij hem komt eten. Wij weten dit, zoals de meeste zeilers, wel te waarderen en genieten van een gegrilde zeebaars, garnalen saganaki , een lekker wijntje en een ouzo van het huis. De bakker is boven in het dorp, een steil weggetje omhoog. Wim gaat op pad en komt bezweet terug zonder brood, op zondag verkoopt de bakker enkel koekjes.

George´s restaurant

Onze volgende stop is Paleros dat aan het vasteland ligt. Aan de stadskade is nog plaats, twee jongens pakken onze lijnen aan, we geven ze maar een fooitje.  Aan de kade is gratis water. Bij het restaurant Dyonisos eten we heerlijk mezes, lam kleftiko en Wim gaat voor geit in limoensaus. Natuurlijk kijken de katten toe in de hoop dat er wat over blijft.

kade Paleros

De parel van de Ionische eilanden is het eiland Meganisi met zijn mooie diepe baaien. We ankeren in Abiliki bay, wandelen naar het mondaine Vathi. In Spartaghori meren we af bij Steve en Jerry, een prima plek goed beschut tegen de noordoostelijke avondwind en swell. Vanuit port Atheni wandelen we naar Katomeri, een authentiek dorpje waar de tijd stil lijkt te hebben gestaan. In de haven van Port Atheni worden nog houten vissersboten opgeknapt. Inmiddels is het zomer in Griekenland, dik 30 graden dus de zonnetent gaat op en zwemmen we om af te koelen.

achter anker met lijn naar de wal

bijboot vastgebonden aan een boom

fruta

aan de kade bij Steve en Jerry

Spartaghori

verschil moet er zijn

Port Atheni

Vanuit Meganisi varen we naar Nidri op Lefkas en ontmoeten de bemanning van de Batavier en de Pescador. We kennen ze beiden nog van Almerimar  (Spanje).  Samen gaan we uit eten en de volgende dag ankeren we in Vlikho Bay waar we een gezellige avond hebben aan boord van de Pescador, Tony heeft heerlijke kip korma gemaakt en Chi Ling speelt gitaar en wij zingen de oude hits mee.

1 juli varen we naar Lefkas Marina waar we een ligplaats voor 2 maanden hebben gereserveerd. Aan de stadskade zien we nog bekenden uit Marina di Ragusa.  We worden spontaan uitgenodigd voor een BBQ aan boord van de Two Lions van Robbert en Jenny. Ze hebben samen met Anneke en Rene van de Mi Dushi meer dan genoeg eten gekocht voor ons erbij.

5 juli vliegen we naar huis waar het bijna 20 graden kouder is! En we vinden het nog lekker ook J